De idiote drukte van midzomer is voorbij. We kunnen weer ontspannen met lagere temperaturen en de heerlijke geur van de zilverlinde. Deze week gaan we beginnen met de aardappeloogst. Een van Elske’s favoriete gewassen. Ik zelf ben weer helemaal gelukkig met de courgettes. Ik hou zo van al die verschillende vormen en kleuren. Courgette is een bijzonder gewas dat in korte tijd enorm kan groeien. De onderkant van de bladeren en stengel hebben hele gemene stekels en tegelijk oogst je een vrucht zo kwetsbaar dat je altijd geknipte nagels moet hebben. Het lijkt wel dokter bibber om niet met de oogst tegen de stekels te komen en krassen op die mooie glimmende courgettes te krijgen. Dat is ook dit jaar weer gelukt! Dus in het pakket vind je mooie courgettes, we telen gewone donkergroene langwerpige maar ook gele, gestreepte en lichtgroene. De bolcourgettes komen ook in het groen, geel en lichtgroen. Het blijft dus een verrassing!

Dit jaar telen we voor de tweede keer in 10 jaar weer tuinbonen. Vorig jaar een klein beetje en dat werd wonder boven wonder niet opgegeten. Dit jaar een flink stuk zodat we het ook in het pakket kunnen doen. Van de twee rassen die we zetten werd een ras beduidend lager en helaas ook nog eens enorm aangevreten door muizen. Daar begonnen we met oogsten en dat was heel teleurstellend. Gelukkig hebben we een goed adresje gevonden voor de halve bonen. Het tweede ras was een verademing. Mooie lange bonen en amper vraat. Misschien omdat de bonen een flink stuk boven de grond hingen. In ieder geval vinden jullie dus met name dit tweede soort, Agua Dulce in het pakket. Tuinboon is een heel oud gewas. Het was een belangrijke eiwitbron zelfs ver voor onze jaartelling. Deze eiwitten zijn best lastig te verteren en vandaar dat er vaak veel kruiden bij werden gegeten. O.a. dus het bonenkruid. Bonenkruid is naast lekker door de tuinbonen ook heel lekker in pastasauzen en op de pizza. In bijna elk Italiaans kuikenmengsel is het te vinden. Zo’n tomatensaus is trouwens een erg lekkere manier voor het eten van tuinbonen.

Tuinbonen in de pasta. Kook de gedopte bonen (sommige mensen doppen ze twee keer; erg lekker maar je houd wel heel weinig over) in 10-15 minuten gaar. Maak een tomaten saus van 1 grote gesnipperde gefruite ui, wat knoflook, tomatenblokjes (uit blik), zout, peper en de blaadjes van het bonenkruid. Voeg de tuinbonen toe en serveer deze tomaten-bonensaus bij een grote pasta soort, op het laatst nog wat parmezaan erover raspen een takje bonenkruid erop. Prego!

De paksoi groeide in de halfschaduw. Daarom is hij mooi gerekt en niet gaan schieten, bloeien en heeft hij weinig last gehad van de droogte. Ik vind paksoi nog steeds het lekkerst op oosterse wijze bereid lekker pittig en lekker snel.

Dit paksoirecept met biefstuk kan ook met seitan!

Meng een scheut (rijst)azijn, 1 el limoensap, 3 el sojasaus, 2 el olijfolie, fijnngesneden knoflook, 1 el vissaus en 1 fijngesneden chilipeper zonder zaad in een kommetje. Vervolgens leg je de stukjes seitan of plakjes biefstuk in de kom en laat het geheel een minuut of 10 marineren. Maak de noedels klaar, bekijk hiervoor de instructies op de verpakking van de noedels. Bak het vlees of de seitan in een verhitte pan, gebruik een beetje olie. Na even aanbakken voeg je ook de marinade toe. Daarna wat fijngesneden lente-ui, de paksoi in reepjes en wat amandelschaafsel toevoegen; deze bak je 2 min mee. Als laatste voeg je de noedels toe, het gehele mengsel een paar keer om scheppen en klaar is kees.

De aalbessen zijn nu op zijn mooist lekker fris en rood. Vroeger aten we het thuis vaak met vanillevla of als we geluk hadden met kwark met slagroom. De geklopte slagroom was dan heel weinig gezoet en met een vleugje vanille door de kwark geschept. Aalbessen erop en een lange vinger erin dat was echt ons zomerfeestje in de tuin.